Category: ललित
-
पाळीव ..छे:..पालीव प्राणी !
जगात किती वेगवेगळ्या प्रकारचे लोक बघायला मिळतात; प्राण्यांना पाळणारे, त्यांना सर्कशीत अथवा संग्रहालयात ठेवणारे किंवा त्यांना घाबरणारे आणि त्यांना संग्रहालयात बघून फुशारक्या मारणारे. प्राण्यांना खाणारे…आपण या लेखापुरते जरा बाजूला ठेउया. मला कित्येकदा प्रश्न पडतो … मुद्दाम कुत्री, मांजर, ससे, कासवं, मासे, कीटक, असे प्राणी पाळणारे लोकं नक्की काय…
-
धडधडीत खोटं
(whatsapp नावाचं एक विध्वंसक app वापरणाऱ्या दोन व्यक्ती एकमेकांशी बोलत आहेत. एक दिवस कोण, कोणाला, कधी, काय, किती खरं आणि खोटं बोललं यावरून त्यांचा झालेला हा सु?संवाद. अर्थात हा संवाद video call वर घडतोय….समोरासमोर ….या दोघांचं वय अनुक्रमे २५ आणि ५० वर्षे….नातं काय असावं बरं.. वाचताना तुमच्या मनात येईल ते)…
-
स्थिरावत चाललेले बदल
काही दिवसांपूर्वी भारतातून साता समुद्रापार वगैरे म्हणतात तसा जाण्याचा योग आला…खरे दोन समुद्र बघायला मिळाले…असो…मुद्दा असा की अगदी तयारी सुरु झाली तेव्हापासूनच बदल डोक्यात आणि अंगात भिनायला सुरुवात झाली…त्यासाठी नेमक्या वस्तू, ब्यागा, त्यांची वजनं, तिकीट, कार्ड ई ची घोकंपट्टी हे लौकिक आणि मनात वाटत काय होतं हा एक अलैकिक बदल…
-
कुठे जातोय आम्ही ….
गेल्या आठवड्यात whats app वर सुगरण नावाचा एक लेख वाचनात आला. लेखिका अज्ञात. साधारण सारांश असा की हल्लीच्या मुलींनी स्वयंपाक करता येत नाही याविषयी त्यांना काहीही वाटत नाही आणि उलट त्या; ज्या बायका घरी जेवण बनवतात त्यांच्याविषयी आश्चर्य व्यक्त करतात. तर यात काही कौतुकास्पद गोष्ट नाही. हल्लीच्या मुलींनी स्वयंपाक शिकायला…
-
आता बघच तू……
(रविवारचा दिवस, सिद्धार्थ आणि त्याचे आई-बाबा दिवाणखान्यात बसलेले आहेत. आई-बाबा एकीकडे चहाचा एक घोट घेत दुसरीकडे पेपरची पान चाळत आहेत. सिद्धार्थ टीव्ही बघत बसलेला आहे.) सिद्धार्थ: अहाहा …what a life!!! आई: का काय झालं विशेष? सिद्धार्थ: रात्री एक movie बघितलाय, सकाळी सकाळी टीव्ही लाऊन बसलोय ..आणि तरीही तू ..उठ..आवर…आंघोळ कर…
-
ढ क ल…………..
आईनी परवा नवा मोबाईल घेतला. मी सपासप तिला वेगवेगळे ऍप्स डाउनलोड करून दिले. आईला शिकवायची संधी कुठली सोडतेय मी….तर त्यात एक होतं whats app. तिला कमाल वाटली wifi काय… हे सुटसुटीतपणे करता आलेलं मेसेजिंग काय..कमालच सगळी…आई खुष. हळूहळू तिची एकेक करत whats app group मध्ये entry झाली..शाळेतले विद्यार्थी, मैत्रिणी, काहीतरी…
-
कुवैतची दुसरी ट्रीप
एखाद्या ठिकाणी प्रथमतः जाणं आणि पुन्हा एकदा जाणं यात किती फरक असतो! पहिल्यांदा जाताना जागा, वस्तू, झाडं, पानं, फुलं, हवा, निसर्ग, भव्यता दिव्यता …एवढच कशाला, हल्ली सोई –सुविधा, show चा जमाना त्यामुळे दिखाऊ वैभव …या सार्या गोष्टींमध्ये interest असतो rather कुतूहल किंवा attraction असतं असं म्हणू हवं तर! पण त्याच…
-
असो………!!!!!!!!!!!!!!!!!!
सर्वसामान्य माणसाच्या तोंडचा तद्दन गुळमुळीत उद्गार……!!!! सदैव मान खाली घालून पांढरं निशाण हातात घेतलेला पवित्रा….!!!!कितीही काहीही आणि कुठेही घोडचूक होताना दिसली तरी आपण सहज हा हतबल उद्गार काढून; चला इथून पुढच्या पानावर असं म्हणून मोकळे होतो. घटना कुठलीही असो, उद्गार remains constant. म्हणजे काल संध्याकाळी आणलेली कांद्याच्या पात खराब निघाली…
-
न सुटलेलं कोडं
(प्रचंड आवाजात, अचाट लोकांची गर्दी, खूप गोंधळ खरं तर कल्ला, लाउड स्पीकरचा आवाज…मुंगळा…गाणं चालू……एक रथ रस्त्यावरून निघालेला असतो …फ़क्त त्यातली गणपतीची मूर्ती गायब ….लोकांना मात्र त्याचा पत्ता नाही….. तेवढ्यात आवाज …….हॅलो …हॅलो …हंहंहं …..मोठ्यांदा बोला ….एकू येत नाहिये …कोणीतरी फोनवर बोलायचा प्रयत्न करतंय…चक्क गणपती धावत गर्दीच्या बाहेर …फोनवर बोलत येतोय….)…
words panorama 